Marianne (54) maakt zich al een tijdje zorgen om haar dochter Ilse. Met haar 29 jaar heeft Ilse nog nooit een langdurige relatie gehad, en dat zit Marianne dwars. “Ik wil haar niet dwingen, maar ik snap gewoon niet waarom ze geen interesse toont in een partner. Ik wil dat ze gelukkig is, maar het lijkt wel alsof ze niet eens op zoek is.”
Vragen van anderen raken Marianne
Tijdens familiebijeenkomsten en feestjes krijgt Marianne vaak dezelfde vraag: “Heeft Ilse al een vriend?” Deze opmerkingen raken haar steeds meer. “Ilse is altijd een vrijgevochten persoon geweest,” vertelt Marianne. “Al op de middelbare school vond ze relaties maar onzin. Terwijl haar vriendinnen al snel verkering kregen, wilde Ilse vooral genieten van haar vrijheid en nergens aan vastzitten.”
Marianne dacht dat die houding met de jaren wel zou veranderen. “Ik trouwde zelf op mijn 22e, en hoewel dat huwelijk niet werkte, vond ik later mijn grote liefde: de vader van Ilse. Omdat ik al jong relaties had, dacht ik dat Ilse hetzelfde pad zou volgen. Maar dat gebeurde niet.”
Het ongemak tijdens familiebijeenkomsten
De opmerkingen van anderen over Ilse beginnen Marianne steeds meer te belasten. “Ilse komt altijd alleen naar familiefeestjes. Mensen kijken, stellen vragen en ik voel hun oordeel. Soms lijkt het alsof ze denken dat het mijn schuld is dat Ilse geen partner heeft. Dat doet pijn, want ik wil niets liever dan dat ze een fijne relatie vindt. Een gezellige schoonzoon zou zo leuk zijn.”
Ilse zelf lijkt zich echter totaal niet druk te maken. Ze gaat graag alleen naar feestjes en lijkt helemaal tevreden met haar leven. Maar Marianne vindt het moeilijk om dat te accepteren. “Ik kan me niet voorstellen dat iemand echt gelukkig is zonder partner. Dat idee is gewoon heel lastig voor mij.”
Ilse volgt haar eigen weg
Ilse heeft altijd een unieke stijl gehad, wat vaak de aandacht trekt. “Vroeger droeg ze alleen zwarte kleding. Daarna ging ze oversized outfits dragen waarin je haar figuur nauwelijks zag. Tegenwoordig is ze helemaal gek op de jaren vijftig. Ze draagt petticoats, vintage jurken en heeft haar haar vaak in een klassieke stijl. Alsof dat niet genoeg was, heeft ze ook nog een grote tattoo laten zetten. Soms schaam ik me als ik zie hoe mensen naar haar kijken of over haar praten.”
Wanneer Marianne voorzichtig probeert te vragen waarom Ilse geen vaste relatie wil, blijft haar dochter luchtig. “Ze zegt dat ze af en toe een scharrel heeft en daar gelukkig mee is. Ik heb geprobeerd haar te overtuigen dat een vaste relatie zoveel mooier is, maar ze wil haar levensstijl niet veranderen. Ze trekt zich niets aan van wat anderen denken, en dat maakt het lastig voor me.”
Een zoektocht naar acceptatie
Marianne worstelt met de situatie. Aan de ene kant wil ze dat Ilse gelukkig is op haar eigen manier, maar aan de andere kant voelt ze zich ook onzeker door de opmerkingen van vrienden en familie. “Ik wil haar zien stralen, maar ik wil ook dat het gestopt wordt met die constante vragen over haar liefdesleven. Toch lijkt praten met Ilse daarover onmogelijk. Ze volgt haar eigen pad, en ik weet niet of ik daar ooit aan zal wennen.”
Loslaten en vertrouwen
Hoewel Marianne soms worstelt met de keuzes van haar dochter, weet ze dat Ilse gelukkig lijkt met haar eigen leven. “Misschien moet ik leren loslaten en erop vertrouwen dat ze weet wat het beste voor haar is. Het is niet makkelijk, maar ik probeer het steeds meer te accepteren. Ze is tenslotte mijn dochter, en ik wil alleen dat ze gelukkig is – hoe dat geluk er voor haar ook uitziet.”
Bron: infovandaag
