Een heel pakje sigaretten roken? Kijk wat je daar nu en straks voor moet betalen

De prijs van een pakje sigaretten stijgt sneller dan ooit en volgens staatssecretaris Maarten van Ooijen is het doel helder: in 2040 moet een pakje maar liefst veertig euro kosten.

Wat ooit begon als een alledaagse gewoonte, is inmiddels een van de duurste verslavingen van deze tijd. De jaarlijkse accijnsverhogingen hebben roken tot een luxeprobleem gemaakt voor veel verslaafden.

En die prijs blijft stijgen. Wie denkt dat 2025 verlichting brengt, komt bedrogen uit. Roken wordt simpelweg onbetaalbaar, zeker voor de lagere inkomensgroepen die er relatief vaker aan verslaafd zijn.

De motor achter deze prijsstijging is de accijns. Elke euro die een roker uitgeeft, verdwijnt voor een groot deel rechtstreeks in de staatskas.

Officieel is het doel om de gezondheid van burgers te verbeteren, maar het financiële voordeel voor de overheid is niet te negeren. Jaarlijks leveren tabaksaccijnzen miljarden op. Dat maakt het politiek aantrekkelijk om belastingverhogingen te verkopen onder het mom van volksgezondheid.

Toch is er ook internationale druk in het spel. In veel westerse landen is het streven naar een rookvrije toekomst inmiddels beleid.

Afschrikwekkende verpakkingen, reclameverboden en nu ook extreme prijsstrategieën zijn onderdeel van een breder plan. Nederland sluit zich naadloos aan bij dit beleid. Roken wordt hiermee niet alleen een persoonlijke keuze, maar een politiek issue dat zwaar weegt op beleid en begroting.

Wat betekent dat concreet voor de roker? Wie in 2025 dagelijks een pakje rookt, kan al meer dan 10 euro per dag kwijt zijn. Dat tikt op jaarbasis al snel door naar ruim 3.600 euro.

Als die prijs in 2040 op veertig euro ligt, is een jaarkostenpost van bijna 15.000 euro niet ondenkbaar. Dat is vergelijkbaar met een tweede hypotheek of een dure leaseauto. De sigaret is daarmee niet langer een klein pleziertje, maar een ernstige aanslag op de portemonnee.

Ondertussen blijft het maatschappelijke debat doorgaan. Voorstanders van het beleid wijzen op gezondheidswinst, minder druk op de zorg en het beschermen van toekomstige generaties.

Tegenstanders vrezen juist dat roken een eliteverslaving wordt, terwijl verslaafden met lage inkomens in de financiële problemen komen. Tabakssmokkel en illegale handel kunnen toenemen als de prijsverschillen met buurlanden te groot worden.

Wat opvalt is dat de toon steeds dwingender wordt. Niet alleen wordt de prijs verhoogd, ook de beschikbaarheid neemt af. Sigarettenautomaten verdwijnen, verkooppunten worden beperkt en zelfs supermarkten zullen in de toekomst geen tabak meer aanbieden.

Alles wijst op een scenario waarin roken een marginaal verschijnsel wordt, iets dat enkel nog in achterkamertjes of via de zwarte markt gebeurt.

Of het beleid werkt, moet nog blijken. Stoppen met roken blijft moeilijk, zeker voor mensen die al jaren verslaafd zijn. Zonder voldoende hulpverlening, preventie en voorlichting dreigt de prijsverhoging vooral een financiële straf te worden voor wie het niet lukt te stoppen. De overheid zal daarin moeten investeren, anders verandert de tabaksbelasting in een oneerlijke lastenverzwaring.

In de kern is de boodschap helder: roken mag straks niet alleen ongezond, maar ook onbetaalbaar zijn. De vraag is of dat leidt tot gedragsverandering of tot verzet. Wat vaststaat: de sigaret van de toekomst wordt een luxeartikel dat nauwelijks nog binnen bereik ligt van de gewone Nederlander.

De toekomst van roken in Nederland lijkt uitgegumd te worden, pakje voor pakje, euro voor euro. Of dat terecht is, zal afhangen van hoe rechtvaardig en effectief het beleid wordt uitgevoerd. Wat vind jij? Zou een pakje van veertig euro het verschil maken, of is dit te ver? Laat het weten in de reacties op Facebook en praat mee!