Nicolien, een 37-jarige marketingmanager uit Den Bosch, was al weken aan het aftellen naar haar welverdiende vakantie. Ze had eindelijk alles geregeld: een zonnige bestemming, haar werk netjes overgedragen en zelfs haar inbox opgeruimd. Maar vlak voor haar vertrek kreeg ze een onverwachte e-mail van haar baas die haar vakantieplannen volledig in de war gooide. “Hij vroeg me om tijdens mijn vakantie toch even in te bellen voor een belangrijke vergadering,” vertelt Nicolien. “Ik was stomverbaasd.”
Werk en privé in balans? Niet bij ons
Voor Nicolien is dit incident geen op zichzelf staand geval. “Het is niet de eerste keer dat mijn baas vindt dat ik tijdens mijn vakantie beschikbaar moet zijn,” zucht ze. “Het voelt alsof hij niet begrijpt dat vakantie bedoeld is om écht los te komen van je werk.”
Ze legt uit dat haar functie in marketing al veel stress met zich meebrengt. “Ik werk vaak lange dagen en ben constant bereikbaar. Vakantie is voor mij dé enige kans om echt op te laden. Maar als ik dan alsnog werk moet doen, wat is dan nog het nut van vakantie?”
De druk om ja te zeggen
Hoewel Nicolien eigenlijk direct nee wilde zeggen, voelde ze een enorme druk om akkoord te gaan. “Je wilt niet dat je baas denkt dat je niet toegewijd bent,” legt ze uit. “Het voelt alsof je je vakantie moet rechtvaardigen, terwijl iedereen gewoon recht heeft op die vrije tijd.”
Ze besluit toch voorzichtig te reageren. “Ik heb gezegd dat ik het lastig vond om tijdens mijn vakantie aan werk te denken, maar dat ik het eventueel wel wilde overwegen als het echt nodig was.” Tot haar teleurstelling kreeg ze direct een bevestiging terug dat haar aanwezigheid ‘essentieel’ was. “Het was geen vraag meer, het was een verplichting.”
De impact op haar vakantie
Nicolien merkt dat de stress van deze situatie haar vakantie al heeft beïnvloed. “Ik kan gewoon niet volledig ontspannen, wetende dat ik halverwege mijn vakantie een werkvergadering moet bijwonen,” zegt ze. Ze voelt zich zelfs schuldig tegenover haar gezin. “Mijn partner was woest. Hij zei dat ik duidelijk moest zijn en mijn grenzen moest aangeven, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.”
Ook vraagt ze zich af wat voor precedent dit schept. “Als ik nu toegeef, verwacht mijn baas dan voortaan altijd dat ik tijdens mijn vakantie beschikbaar ben? Waar trek je de grens?”
Vakantie is geen luxe, maar een noodzaak
Nicolien benadrukt dat vakantie geen luxe is, maar een noodzaak. “Ik merk dat ik zonder die periodes van rust sneller overwerkt raak,” vertelt ze. “Het is gewoon ongezond om altijd maar aan te staan. Maar sommige werkgevers lijken dat niet te begrijpen.”
Ze wijst op de toenemende discussies rondom werkcultuur en burn-outs. “We praten steeds meer over werk-privébalans, maar als werkgevers blijven verwachten dat je zelfs op je vrije dagen beschikbaar bent, verandert er niets.”
Wetgeving en rechten van werknemers
Nicolien heeft inmiddels uitgezocht wat haar rechten zijn. “In Nederland heb je wettelijk recht op ononderbroken vakantie,” zegt ze. “Werkgevers mogen je niet dwingen om tijdens je vakantie te werken, tenzij er sprake is van een noodsituatie. Maar wat is precies een noodsituatie? Een vergadering voelt voor mij niet als iets levensbelangrijks.”
Ze heeft overwogen om haar vakbond of HR-afdeling in te schakelen, maar twijfelt nog. “Je wilt geen stempel krijgen als ‘moeilijke werknemer,’ vooral niet in deze tijden waarin banen onzeker kunnen zijn.”
Wat had ze anders kunnen doen?
Nicolien vraagt zich af of ze het anders had kunnen aanpakken. “Misschien had ik meteen moeten zeggen dat ik niet beschikbaar ben, punt uit,” denkt ze hardop. “Maar ik ben gewoon bang voor de gevolgen. Ik wil mijn baan niet op het spel zetten.”
Ze overweegt nu om met haar baas in gesprek te gaan en duidelijkere afspraken te maken over vakantietijd. “Misschien begrijpt hij het gewoon niet en heeft hij nooit de grens gevoeld tussen werk en privé. Als ik het niet aankaart, verandert er sowieso niets.”
Een oproep voor meer begrip
Nicolien hoopt dat haar verhaal een breder gesprek op gang brengt over werk en vakantie. “Ik ben vast niet de enige die hiermee worstelt,” zegt ze. “Werkgevers moeten beseffen dat werknemers pas echt productief zijn als ze voldoende rust krijgen. Vakantie is daar een essentieel onderdeel van.”
Ze wil anderen aanmoedigen om hun grenzen te bewaken. “Ik snap dat het eng kan zijn om nee te zeggen, maar soms moet je voor jezelf opkomen. Uiteindelijk ben jij degene die met de gevolgen van overwerk zit.”
Wat vind jij?
Moet Nicolien de vergadering bijwonen om de relatie met haar baas goed te houden, of moet ze haar grenzen trekken en nee zeggen? Laat je mening achter op onze Facebook-pagina en doe mee aan de discussie!
