Voor veel mensen is Kerstmis een tijd van warmte en gezelligheid, maar voor Marian (45) brengt het vooral financiële stress met zich mee. Al jaren wordt er van haar verwacht dat zij het kerstdiner organiseert, en hoewel ze dit met liefde deed in betere tijden, merkt ze nu dat het gewoonweg niet meer haalbaar is. De stijgende kosten van boodschappen en de extra druk die de feestdagen met zich meebrengen, maken het dit jaar onmogelijk voor Marian om opnieuw alles alleen op zich te nemen. Toch lijkt niemand in haar schoonfamilie dit te begrijpen.
“Het begon allemaal een paar jaar geleden,” vertelt Marian. “Ik stelde voor om Kerst bij ons te vieren, zodat iedereen lekker kon genieten zonder zich zorgen te maken over het koken. Dat jaar was het een groot succes en iedereen ging tevreden naar huis.” Maar wat een eenmalig initiatief had moeten zijn, is inmiddels uitgegroeid tot een traditie waarin Marian niet meer om haar mening wordt gevraagd. “Ze gaan er gewoon vanuit dat ik het weer doe, zonder te bedenken of dat nog wel kan.”
Dit jaar is echter anders. Marian heeft flink wat financiële tegenslagen gehad. Haar energierekening is hoger dan ooit, de dagelijkse boodschappen kosten meer, en daarbovenop hebben zij en haar man een onverwachte reparatie aan hun auto moeten betalen. “De bodem van de spaarpot is bereikt,” zucht Marian. “Ik wil mijn schoonfamilie echt een fijne kerst bezorgen, maar hoe kan ik een uitgebreid diner voor tien mensen betalen als ik al moeite heb om onze eigen boodschappen te doen?”
Het organiseren van het kerstdiner kost niet alleen tijd, maar ook een flink budget. Een uitgebreide maaltijd met voorgerecht, hoofdgerecht en dessert, inclusief drankjes en decoraties, loopt al snel in de honderden euro’s. Marian heeft geprobeerd het onderwerp voorzichtig aan te kaarten bij haar schoonfamilie. Ze stelde voor om dit jaar samen iets te organiseren, waarbij iedereen een gerecht meebrengt of een bijdrage levert. Maar haar suggestie werd niet goed ontvangen. “Dat is toch niet nodig,” zei haar schoonmoeder. “Jij bent daar altijd zo goed in.” Marian voelde zich in de hoek gedrukt. Het leek alsof niemand haar financiële situatie serieus nam.
Wat Marian het meest frustreert, is dat niemand in haar schoonfamilie lijkt na te denken over de kosten. Ze komen allemaal opdagen, genieten van het eten en de gezelligheid, en vertrekken weer zonder zich af te vragen wat dit Marian heeft gekost. “Het voelt alsof ik verantwoordelijk ben voor iedereen,” zegt ze. “Maar wie denkt er aan mij?”
Ze overweegt nu om haar grenzen duidelijk te stellen. Misschien moet ze dit jaar gewoon zeggen dat ze het niet kan betalen en dat iemand anders het diner organiseert. Of ze kan voorstellen om het op een andere manier te doen: iedereen neemt iets mee, of ze houden het dit jaar simpel. Maar ze is bang voor de reacties. “Ik wil niet de sfeer verpesten of de indruk wekken dat ik niet voor mijn schoonfamilie wil zorgen,” zegt Marian. “Maar ik kan dit gewoon niet meer opbrengen.”
Marian zit in een lastig parket. Ze wil haar familie niet teleurstellen, maar ze weet dat ze financieel niet in staat is om het kerstdiner te organiseren zoals iedereen van haar verwacht. Ze vraagt zich af waarom haar schoonfamilie niet uit zichzelf aanbiedt om te helpen, of waarom ze niet overwegen om de lasten te verdelen. “Kerst gaat toch om samen zijn?” zegt ze. “Waarom moet ik dan altijd alles alleen doen?”
Wat vinden jullie? Heeft Marian het recht om duidelijk te maken dat ze dit jaar niet in staat is om het kerstdiner te organiseren? En hoe kan ze dit het beste aanpakken zonder de kerstsfeer te verstoren? Laat hieronder je reactie achter en deel je advies. Marian kan jullie hulp en ideeën goed gebruiken!
