Wie opgroeide in de jaren ’70 of ’80 herinnert zich het vast nog goed: de geur van vers gekaft papier, het getik van een metalen broodtrommel in je tas en de zenuwen op de eerste schooldag als je je nieuwe spullen aan je klasgenoten liet zien. De schooltas van toen was een wereld op zich. Geen laptops, tablets of draadloze oortjes – maar een bonte verzameling van praktische, simpele en vaak kleurrijke spullen waar je het hele schooljaar mee deed.
Laten we samen terugblikken op de typische inhoud van de schooltas van vroeger. Je zult versteld staan hoeveel je je nog herinnert als je de details leest!
De klassieke boekentas of rugzak
In de jaren ’70 liep je meestal met een stevige leren boekentas met gespen. Soms had je het geluk een exemplaar te hebben met een extra vak voor je gymspullen. In de jaren ’80 werd de rugzak populairder, vaak met sportieve prints of in fluorescerende kleuren. Maar welke tas je ook had, hij was meestal flink gevuld én behoorlijk zwaar.
Het etui: alles voor het handschrift
Geen enkele schooltas was compleet zonder een goedgevuld etui. Hierin zaten minstens een vulpen (of later een balpen), potloden, een liniaal, een gum en vaak een passer. De gummen roken heerlijk (en werden stiekem aan stukken gekauwd), en pennen met vier kleuren in één waren mateloos populair. Het etui zelf had soms een vakje voor geheime briefjes of een ingebouwd slijpertje.
De kaftboeken en schriftjes
Aan het begin van elk schooljaar kreeg je een stapel boeken die je zorgvuldig moest kaften. Kaftpapier met patronen zoals ruitjes, bloemen of stripfiguren was razend populair, en wie écht creatief was, versierde het nog met stickers of tekeningen. Je had ook schriftjes voor elk vak – vaak met lijnen voor taal en ruitjes voor rekenen.
De boterhammen met kaas of pindakaas
Lunchtrommels waren vaak van metaal of hard plastic, met daarin twee sneetjes brood, meestal met kaas, worst of pindakaas. Alles zat strak in aluminiumfolie gewikkeld, en als je pech had, was de boterham tegen lunchtijd warm en wat klef geworden. Toch smaakte het beter als je buiten op een muurtje zat, samen met je klasgenoten.
Fristi, chocolademelk of melk in een kartonnetje
Bij je boterham hoorde natuurlijk iets te drinken. Fristi en Chocomel waren favoriet, verpakt in kartonnetjes met een rietje dat je altijd kwijt was. In de jaren ’70 werd er ook veel schoolmelk gedronken: kleine glazen flesjes met zilveren dopjes die je op school kreeg – al vonden niet alle kinderen dat een feest.
Een gymtas of plastic zakje
Op gymdagen had je naast je gewone tas ook een extra tasje mee met je gymkleding: een shirt, een korte broek en gympjes met van die harde zolen. De kleding zat meestal in een stoffen trekkoordtasje of gewoon in een plastic zak van de supermarkt. Soms vergat je de tas mee terug te nemen en hing hij een week in de kleedkamer te stinken.
Een zakdoek en een kammetje
In veel schooltassen zat een stoffen zakdoek – netjes gestreken en opgevouwen door je moeder. Handig voor een snotneus of een onverwachte niesbui. Ook populair: een klein plastic kammetje, vooral bij meisjes, om in de pauze even de haren in model te brengen.
Sleutels aan een touwtje
Wie tussen de middag thuis moest eten, had vaak een huissleutel mee. Deze hing aan een touwtje om je nek of zat diep weggestopt in een zijvakje van je tas. Als je hem kwijtraakte, had je een groot probleem – en meestal een streng gesprek met je ouders.
Een geheime schat: snoep of speelgoed
Soms zat er iets extra’s in je tas: een doosje rozijnen, een mini-chocoladereep, of zelfs een klein speeltje zoals een Flippo, stuiterbal of knikker. Stiekem spelen in de klas was spannend, maar als de juf het zag, was het zó weg.
Je agenda of vriendenboekje
In de jaren ’80 werd de schoolagenda steeds populairder. Niet alleen om huiswerk in te schrijven, maar ook om leuke dingen in te tekenen, plaatjes te plakken of geheimtaal met vriendinnen in te schrijven. En vergeet het vriendenboekje niet, met vragen als “Wat is je lievelingseten?” en “Ben je verliefd?”.
Conclusie: minder spullen, meer herinneringen
De schooltas van vroeger zat vol met eenvoud – maar ook vol herinneringen. Geen schermen, geen oortjes, geen digitale afleiding. Alles wat je nodig had, zat in je tas of hoofd. En dat was meer dan genoeg.
Wat zat er vroeger standaard in jouw schooltas? Laat het ons weten in de reacties en deel jouw herinneringen met ons! 📚🎒
