In de wereld van elektrische componenten staan Schuko-stopcontacten, vaak aangeduid als Duitse stopcontacten, bekend om hun doeltreffendheid en veiligheid. Veel gebruikt in heel Europa voor allerlei huishoudelijke en elektronische apparaten, vallen deze stopcontacten op door hun unieke ontwerp dat verder gaat dan esthetiek. Laten we dieper duiken in de wereld van Schuko-stopcontacten, hun ontstaansgeschiedenis, en ontdekken waarom die metalen lipjes aan de zijkant meer zijn dan een designelement.
De uitvinding van een revolutionair systeem
In 1926 legde de Duitse handelaar Albert Büttner de basis voor wat nu bekendstaat als het Schuko-systeem door het patent DE 370538 aan te vragen. Geïnspireerd door Harvey Hubbell, die het concept van een afzonderlijke stekker en stopcontact had gepatenteerd, verbeterde Büttner het idee aanzienlijk door een focus op veiligheid. Dit werd weerspiegeld in de naam Schuko, een acroniem voor ‘Schutz-Kontakt’ oftewel veiligheidscontact.
Het ontwerp: veiligheid tot in de kern
Het Schuko-systeem wordt gekenmerkt door twee prominente metalen lipjes aan de zijkant van elk stopcontact. Deze maken contact met de corresponderende metalen pennen op de Schuko-stekker wanneer deze wordt ingeplugd. Het briljante hieraan is dat de aardverbinding tot stand komt vóórdat de stroomvoerende fase- en nulleiders worden aangesloten. Hierdoor wordt het risico op elektrische schokken drastisch verminderd door het bieden van een veilige weg voor de elektriciteit, mocht er onbedoeld contact plaatsvinden.
Lees snel verder op de volgende pagina.
