De start van het ‘drama’
De bezorger, zwaar bepakt met een laptopdoos, belt netjes aan bij een woning. In plaats van het pakketje zelf aan te nemen, vraagt hij nonchalant via de intercom waarom hij zou vaak moet aanbellen: “Leg het maar voor de deur.” – gewoon een direct bevel.
Bezorger laat zich niet kennen
De bezorger, die duidelijk niet in de stemming was om zich te laten commanderen, blijft even staan. “Ik ben je hondje niet,” antwoordt hij koeltjes. De bezorger zet het pakketje uiteindelijk toch neer, precies waar de man dat wilde – voor de deur. “Jouw laptop? Kom maar zelf halen bro” zegt hij, en loopt zonder om te kijken terug naar zijn busje.
Deze bezorger heeft geen tijd voor dit soort onzin.Het verhaal kwam natuurlijk via een buurman of slimme deurbelcamera op social media terecht. Reacties stroomden binnen. “Die bezorger is een held,” schreef iemand. “Dat soort lui verdient gewoon een standbeeld.” Anderen zagen het vooral als een typisch voorbeeld van hoe sommige mensen service verwachten alsof ze in een vijfsterrenhotel zitten. “Kom op zeg, hoe moeilijk is het om even naar buiten te lopen?”
We weten het allemaal: pakketbezorgers hebben het druk genoeg. Dus de volgende keer dat je denkt dat iemand jouw persoonlijke butler is, onthoud dan de woorden van deze held: “Ik ben je hondje niet.”
Bekijk de beelden hieronder:
via:Gobytes
