Een icoon zegt het podium vaarwel – althans, deels. Na ruim veertig jaar cabaret trekt Bert Visscher zaterdagavond in Groningen definitief de stekker uit zijn solovoorstellingen. Zijn laatste show Dat zie je een ander niet doen markeert het einde van een tijdperk waarin Visscher uitgroeide tot een van Nederlands meest geliefde en chaotische cabaretiers.
Geen afscheid van het podium, wél van de karavaan
Het goede nieuws: Bert verdwijnt niet van het toneel. Maar wie hem ooit heeft zien razen, springen, zweten en schreeuwen in een van zijn dolkomische theatershows, weet dat het om meer gaat dan een man met een microfoon. Het is een complete productie, met een flinke crew en een vrachtwagen vol decor. En precies dat laat hij nu achter zich. “Ik heb het even gehad met de grote shows met een enorme trailer en tien man personeel,” vertelt hij nuchter in het programma Villa VdB op NPO Radio 1.
‘Visschertje’ blijft bestaan
Met zijn typerende nuchterheid voegt hij daaraan toe: “Ik word 65. Als ik dat wil, moet ik dat nú doen.” Toch is het duidelijk dat dit besluit niet over één nacht ijs is gegaan. “Ik heb de afgelopen maanden met een raar gevoel in mijn maag door de gangen van alle schouwburgen gelopen,” bekende hij. Het besef dat zijn bekende routines nu echt tot een einde komen, hakt erin.
Maar wie vreest dat Bert voorgoed van het toneel verdwijnt, mag gerust ademhalen. “De mensen horen echt nog wel van Visschertje,” zegt hij met een grijns die meteen vertrouwd klinkt.
Volle zaal, volle hart
Zaterdagavond zit de Stadsschouwburg van Groningen tot de nok toe vol voor deze allerlaatste solovoorstelling. De show wordt bovendien opgenomen voor televisie. Het belooft een emotioneel moment te worden – voor zowel Visscher als het publiek, dat al decennialang huilt van het lachen om zijn typetjes, absurdisme en tomeloze energie.
Het is een afscheid met een knipoog, maar ook met een brok in de keel. “Iedereen moet een keer stoppen,” zegt hij. En voor Visscher is dat moment nu gekomen.
Nieuwe avonturen in aantocht
Stilzitten is geen optie, dat past simpelweg niet bij hem. Komende zomer werkt Visscher mee aan de reizende muziekvoorstelling Don Pescatore, een mix van muziek en theater die hem dichter bij een ander soort podiumervaring brengt. Ook wordt er nagedacht over een toneelstuk.
Maar eerst nog even een andere reis: na zaterdag vertrekt hij met zijn hele team naar Spanje, voor een welverdiende en symbolische afsluiting van een indrukwekkende periode. Geen camera’s, geen theaterlampen – alleen wijn, zon en herinneringen.
Meer dan cabaret
Sinds zijn debuut in 1984 speelde Bert Visscher veertien solovoorstellingen. Hij bouwde daarbij een enorme schare trouwe fans op. Mensen die hem herkenden in de chaos, het ongemak en de over-the-top typetjes waar hij patent op heeft. Hij was de meester van de georganiseerde waanzin, en zijn voorstellingen waren altijd nét op het randje – van ontploffen, ontsporen of ontroeren.
Met shows als Voor de zoveelste keer, Jammer, Zelden zoiets gezien en Hij voor de halve prijs liet hij een onuitwisbare indruk achter in het Nederlandse theaterlandschap.
Een dikke dankjewel
Voor velen is Visscher meer dan een cabaretier. Hij is een herinnering aan een avond buikpijn van het lachen. Aan een bonkend hoofd na een show omdat je adem te kort kwam. Hij gaf mensen de kans om even alles te vergeten – en dat, in een wereld vol haast, is misschien wel het grootste talent van allemaal.
Was jij ooit bij een show van Bert Visscher? Wat is jouw favoriete Visscher-moment? Deel het met ons op Facebook en praat mee over dit mooie afscheid!
