In mijn bedrijf zijn efficiëntie en beschikbaarheid essentieel. Dat hoort bij de sector waarin ik werk: er zijn altijd strakke deadlines, klanten die snel resultaat willen zien en spoedklussen die flexibiliteit vragen. Na jaren als ondernemer heb ik daarom een keuze gemaakt die voor velen onbegrijpelijk is: ik neem geen vrouwen aan in mijn bedrijf. Niet omdat ik ze minder bekwaam vind, maar omdat ik heb gemerkt dat ze vaker afwezig zijn door verplichtingen thuis.
Ik weet dat dit een gevoelig onderwerp is. Toch wil ik het eerlijk uitleggen: uit ervaring blijkt dat vrouwelijke medewerkers vaker deeltijd willen werken, minder beschikbaar zijn voor overuren en vaker verlof nemen om voor kinderen te zorgen. En dat heeft gevolgen voor mijn bedrijf. Eerdere ervaringen met vrouwelijke werknemers bevestigden dit: vaak ontstonden er gesprekken over zwangerschapsverlof, flexibel werken of het plotseling thuisblijven vanwege zieke kinderen. Dat zijn natuurlijk geldige redenen, maar voor een klein bedrijf zoals het mijne brengt dit onverwachte uitdagingen met zich mee.
In tegenstelling tot een grote organisatie, waar afwezigheid makkelijker kan worden opgevangen, betekent iedere afwezige werknemer bij mij een directe impact op het werk en onze deadlines. Dus wanneer ik moet kiezen tussen een mannelijke sollicitant die volledige beschikbaarheid belooft en een vrouwelijke sollicitant bij wie ik rekening moet houden met mogelijke afwezigheid of een kortere werkweek, kies ik voor de zekerheid. Voor mij is dit een zakelijke beslissing, geen persoonlijke vooroordeel.
Het is iets waar ik regelmatig over nadenk. Ik wil geen ongelijkheid op de werkvloer bevorderen, en ik besef dat er vrouwen zijn zonder kinderwens of met oudere kinderen. Maar het risico op afwezigheid blijft iets dat ik in mijn situatie niet kan negeren.
Als werkgever moet ik zorgen voor de continuïteit van mijn bedrijf en het welzijn van mijn team. Ik kan geen flexibiliteit beloven als ik weet dat deze mogelijk onder druk komt te staan.
In een ideale wereld zouden mannen en vrouwen gelijk verdeeld verantwoordelijk zijn voor de zorg thuis en zou verlof geen obstakel zijn. Maar helaas werk ik niet in die ideale wereld. Totdat die verandert, maak ik keuzes die volgens mij het beste zijn voor mijn bedrijf. Ik begrijp dat mensen het hier niet mee eens zijn en weet dat deze keuze kritiek oplevert. Toch kan ik de realiteit die ik als ondernemer heb ervaren, niet zomaar negeren.
Wat vind jij van de keuze om alleen mannen aan te nemen om de continuïteit van een bedrijf te waarborgen? Begrijp je deze beslissing of vind je dat het anders zou moeten? Misschien heb je zelf ervaring als werkgever of werknemer die je met ons wilt delen. We horen graag jouw mening en ervaringen! Laat ons weten wat jij denkt en reageer op onze Facebookpagina. Jouw stem telt in deze discussie!
