Verjaardag #7: geen truien deze keer
De schattige jongens veranderden al snel in stoere jongens, en voor het eerst werden hun bij elkaar passende truien verwisseld. Ze hadden nu hun eigen smaak en wilden op hun zevende verjaardag dragen wat ze leuk vonden. Voor de foto kreeg Karin het echter voor elkaar dat ze alle drie een bijpassende tuinbroek droegen. Met het verjaardagsbordje in de hand lachten de jongens en poseerden ze voor de camera. De jongens zijn al heel wat veranderd, en dat zal de komende jaren nog duidelijker worden.
Verjaardag #8: De laatste foto in hun huis
Op hun achtste verjaardag voegden de jongens een kleine traditie toe. Hoewel ze ervoor kozen om bijpassende truien met dezelfde patronen te dragen, kozen ze toch elk voor een andere kleur. Ze wisten niet dat dit de laatste foto zou zijn die in hun huis werd genomen. Een maand nadat Karin de foto had genomen, brandde het huis tot de grond toe af als gevolg van een gaslek. Iedereen kwam er veilig en ongedeerd uit, maar het verlies van het huis waarin ze waren opgegroeid was een zware klap voor de drieling. Het volgende jaar logeerden ze bij de buurvrouw, die inmiddels dol was geworden op de jongens.
Verjaardag #9: Nieuwe plek
Een tijdje woonden de jongens en hun moeder bij hun buurvrouw Wilma. Ze hielp Karin zelfs met het bord voor hun 9e verjaardag en maakte een foto van hen. Hoewel Wilma een lieve vrouw was met een gezellig huis, misten de jongens het huis waar ze al die jaren in hadden gewoond. Een paar maanden later verhuisde de familie en woonde tijdelijk in een woonwagen tot hun huis weer was opgebouwd. Hoewel het bijna een jaar duurde voordat ze weer in hun huis konden wonen, was het meer dan de moeite waard! Hun nieuwe huis zou nog jaren een warme herinnering zijn.
Verjaardag #10: Peter kon de traditie niet missen
Nu ze een nieuw huis hadden, voegden ze een nieuwe traditie toe aan hun jaarlijkse verjaardagsfoto: poseren in de tuin. De jongens waren blij dat ze weer een huis hadden om in te wonen en omdat ze 10 jaar oud werden, voelden ze zich heel volwassen. Peter, links, had wat geld gespaard om een camera te kopen en wilde die voor deze speciale gelegenheid gebruiken, aangezien ze de oude in het vuur hadden verloren. Hij startte de timer, liep terug naar zijn positie, en de drie poseerden met het bord in hun handen. Dankzij Peters camera konden ze hun jaarlijkse verjaardagsfoto maken. Het werd een prachtige foto van de nu al volwassen jongens – een foto die nog door vele gevolgd zal worden.
Verjaardag #11: Een meisje nam de verjaardagsfoto
Voor hun 11e verjaardag, was het niet mama of de buurvrouw die een foto van hen nam. Het was een meisje; Peter’s vriendin Eva. Peter was een rustige, beleefde jongen die goed kon praten, en hij was de eerste van de drie die een vriendin had. Hij en Eva spraken na schooltijd af en waren erg verliefd. Zijn twee broers, Dennis en Mark, waren herrieschoppers en hielden helemaal niet van meisjes. Wat er het volgende jaar zou gebeuren, had niemand kunnen zien aankomen…
Verjaardag #12: Peter kreeg de diagnose epilepsie
Het laatste jaar dat de jongens op de lagere school doorbrachten, was iets minder leuk. Terwijl Mark en Dennis zich vrolijk opmaakten om naar de middelbare school te gaan, ging Peter regelmatig naar de dokter. Hij werd gediagnosticeerd met epilepsie als gevolg van een acute en ernstige aanval. Peter was soms dagenlang van school weg – maar dat was de minste van Karin’s zorgen. Tegen de tijd dat de drieling 12 jaar oud was, had Peter al 20 ernstige aanvallen gehad. Deze aandoening maakte alles moeilijk en zou hem de rest van zijn leven dwarszitten. Tot op het laatst…
Verjaardag #13: Peter gescheiden van zijn broers
Toen de jongens naar de middelbare school mochten, besloten hun ouders dat het voor Peter het beste zou zijn om nog een jaar op de lagere school te blijven. Door de epilepsie aanvallen miste Peter veel op school. Hij vond het niet leuk om van zijn broers gescheiden te worden, zoals nu voor het eerst in hun leven gebeurde, maar hij begreep hun beslissing. Omdat de aanvallen hevig waren en werden gestimuleerd door nieuwe situaties, moest Peter het nog een jaar rustig aan doen. Maar zijn tijd zou komen… Lees verder op de volgende pagina!
