Verjaardag #2: Glimlachen en voetbalshirts
In het jaar dat volgde, was de drieling zich meer bewust van hun eigen verjaardag en stond al te wachten om op de foto te gaan. Vrolijk poserend voor de camera – en met het verjaardagsbordje hangend aan de deur – maakte Karin nog een herinnering voor de jongens. Hoewel er dit keer geen taart op de foto stond, kleedde ze hen wel in bijpassende outfits. Met hun glanzende blonde haren en gele voetbalshirts. Hun tweede verjaardag stond in het teken van een glimlach. Ze hadden echter niet verwacht wat hen in het leven te wachten stond. Ik weet zeker dat dit verhaal iedereen zal ontroeren.
Verjaardag #3: De foto werd officieel een traditie
In snoopy-truien en zittend op de bank met het verjaardagsplaatje in de hand, wachtten de jongens op hun moeder voor de foto van hun derde verjaardag. Omdat de jongens verwachtten dat er een foto zou worden genomen, was een traditie geboren. Van nu af aan zou de drieling elk jaar op hun verjaardag samen poseren. Er waren slechts twee vereisten: er moest een verjaardagsteken zijn, en de jongens moesten in dezelfde volgorde staan. Peter links, Mark in het midden, en Dennis rechts. Wat Karin niet wist, was dat de jongens deze traditie nog veel langer in ere zouden houden dan ze zich ooit kon voorstellen…
Verjaardag #4: Hun persoonlijkheden begonnen te groeien
Toen de jongens 4 jaar oud werden, konden Peter, Mark en Dennis voor het eerst naar school. Ze waren enthousiast en maakten al snel nieuwe vriendjes. Deze keer was het niet mama, maar hun juf die het verjaardagsbordje klaarmaakte en deze creatieve foto van hen maakte. Het verschil in hun persoonlijkheden werd nu duidelijker zichtbaar. Terwijl Mark en Dennis boven op het speeltoestel de energieksten waren, ging Peter liever rustig liggen – hoewel ze alle drie nog steeds dezelfde mooie glimlach vasthielden. En dat maakt de laatste foto zo ontroerend…
Verjaardag #5: Een worsteling
Terwijl de jongens hun bijpassende truien droegen en het verjaardagsbord omhoog hielden, ontbrak hun glimlach dit jaar. Hun vijfde verjaardag was een beetje minder leuk. Karin was de ziekte van Parkinson aan het verwerken en had het al een tijdje moeilijk. Maar dat betekende niet dat de verjaardag niet gevierd mocht worden. Vasthoudend aan de traditie van haar jongens, slaagde ze erin de taart te maken en hun gebruikelijke jaarlijkse verjaardagsteken klaar te zetten. Hoewel de jongens poseren, is de bezorgdheid van hun gezichten af te lezen.
Verjaardag #6: Weer een glimlach
Op hun zesde verjaardag voelde Karin zich een stuk beter – en ook met de jongens ging het goed. Het ging goed op school en ze begonnen zelfs vrienden te maken. De broers waren trots op elkaar! Deze kleine dingen brachten de glimlach weer terug op de gezichten van de drieling. Ze hielden het verjaardagsbordje vast en droegen bijpassende truitjes, en waren dolblij dat ze hun jaarlijkse verjaardagsfoto mochten maken. Ben je ook benieuwd hoe het leven van deze drie jongens eruit zal zien? Lees verder op de volgende pagina!
