Kim, een 38-jarige moeder, kreeg onlangs veel reacties toen ze haar kind een kus op de mond gaf. Voor haar was het een eenvoudige uiting van liefde, maar anderen voelden zich ongemakkelijk. Dit zette Kim aan het denken over hoe persoonlijke en culturele overtuigingen ouder-kindrelaties beïnvloeden.
“Ik dacht er niet eens bij na,” vertelt Kim. “Mijn kind kwam naar me toe en ik gaf automatisch een kus. Maar de reacties van mensen om me heen waren verrassend. Sommigen keken weg of fronsten. Later vertelden zelfs een paar vrienden dat ze het ongemakkelijk vonden.”
De opmerkingen deden Kim twijfelen, terwijl ze nooit eerder had nagedacht over dit onderwerp. Ze groeide op in een gezin waar fysieke genegenheid normaal was. “Mijn ouders gaven me altijd kusjes, zelfs op de mond. Dat was hoe we liefde toonden, zo deden we dat gewoon,” legt ze uit.
Toch merkte Kim dat de wereld om haar heen veranderd is in haar opvattingen. Ze begon in te zien dat wat voor haar een normaal gebaar van liefde was, door anderen als ongepast werd beschouwd. Het zette haar aan het denken over de invloed van maatschappelijke normen en culturele verschillen op ouderlijk gedrag.
Er waren zelfs mensen die haar vertelden dat het onhygiënisch of slecht voor het kind kon zijn. “Dat vond ik vreemd,” zegt Kim. “Ik ben haar moeder. Ik verzorg en houd van haar. Waarom zou een kus op de mond dan verkeerd zijn?”
Kim vroeg zich af waarom haar actie zulke sterke reacties opriep. Ze ontdekte dat mensen erg verschillend denken over fysieke genegenheid tussen ouders en kinderen.
“Ik begrijp dat er culturele verschillen zijn,” zegt ze. “In sommige culturen is het normaal, terwijl anderen het vermijden. Maar ik was verbaasd dat zelfs mijn vrienden er zo’n uitgesproken mening over hadden.”
De gesprekken met haar vrienden bleven haar bezighouden. “Ze zeiden dat het ongemakkelijk was omdat het ‘niet hoort’. Maar wat betekent dat eigenlijk? Wie bepaalt wat wel of niet gepast is in hoe je liefde toont aan je kind?” vraagt Kim zich af. “Mijn dochter voelt zich veilig en geliefd. Waarom zou ik dat veranderen voor wat anderen ervan vinden?”
Toen Kim verder zocht, ontdekte ze dat de meningen over een kus op de mond bij kinderen verdeeld zijn. Sommige ouders vinden het een normaal onderdeel van de opvoeding, anderen vinden het ongepast zodra het kind ouder wordt. Zelfs psychologen geven soms aan dat het kinderen kan verwarren over wat passend fysiek contact is, vooral naarmate ze ouder worden.
“Ik begrijp dat mensen het goed bedoelen,” erkent Kim. “Misschien willen ze dat ik nadenk over de mogelijke effecten van mijn acties. Maar uiteindelijk ken ik mijn kind het beste en weet ik wat voor haar werkt.” Met een glimlach voegt ze eraan toe: “En ze wil nog steeds iedere dag die kus. Dat zegt voor mij alles.”
Wat Kim vooral verbaasde, was hoe snel mensen oordelen over de opvoedingskeuzes van anderen. “Ik wil niemand vertellen hoe ze hun kinderen moeten opvoeden,” zegt ze. “Wat voor de een werkt, werkt misschien niet voor een ander. Maar je moet doen wat goed voelt voor jou en je kind. Voor ons hoort een kus erbij.”
Kim is zich nu bewuster van haar kijk op andere ouders. “Misschien heb ik zelf ook wel eens snel geoordeeld zonder het door te hebben. Deze ervaring heeft me geleerd om minder snel te oordelen en meer begrip te tonen.”
Ondanks de kritiek heeft Kim besloten zich niet te laten beïnvloeden door de mening van anderen. “Het is niet aan anderen om te bepalen hoe ik liefde toon aan mijn kind,” zegt ze vastberaden. “Mijn kind voelt zich geliefd, en dat is het allerbelangrijkste. Mensen mogen denken wat ze willen, maar ik blijf doen wat voor ons werkt.”
Deze ervaring heeft Kim niet alleen bewuster gemaakt van haar eigen opvoedingsstijl, maar haar ook meer zelfvertrouwen gegeven als moeder. “Ouderschap is geen eenheidsworst,” zegt ze met een glimlach. “En dat is helemaal oké.”
De naam in dit verhaal is fictief en om privacyredenen aangepast.
Bron: Leuksteweetjes.nl
