Veel moeders dreigen er wel eens mee: als de kinderen zich niet gedragen, dan wordt de vakantie vroegtijdig afgebroken. Een moeder besloot om dit dreigement waar te maken.
Toen haar kinderen na herhaaldelijke waarschuwingen niet wilden luisteren, besloot ze hun spullen te pakken en na drie dagen vakantie weer naar huis te gaan.
Tijdens de vakantie bleef haar oudste kind doorgaan met vervelend gedrag, ondanks dat de jongste al meerdere keren ‘stop’ had geroepen.
Toen het gedrag aanhield, besloot de moeder in te grijpen en de vakantie voortijdig te beëindigen. Haar zesjarige dochter begon hysterisch te huilen, de jongste van vier schreeuwde dat hij niet naar huis wilde, en de oudste van acht probeerde de situatie te sussen. De moeder voelde zich verdrietig en opgelucht tegelijk.
Ze had een huisje in de Ardennen gehuurd voor zeven nachten, maar na drie dagen besloot ze alles in te pakken en dezelfde dag nog terug naar huis te rijden.
Ze was het beu om voortdurend politieagentje te spelen en had al vaak gewaarschuwd. Ondanks de serene omgeving, was er voortdurend geschreeuw van haar kinderen te horen.
De oudste negeerde herhaaldelijk het ‘stop’ van de jongste, waardoor de moeder besloot in te grijpen en de vakantie te beëindigen. Ze besefte dat ze sinds de start van de vakantie voortdurend in de rol van politieagent zat en dat dit niet werkte.
Tijdens het inpakken vroeg ze zich af of ze dit echt wilde doen, maar al snel besefte ze dat er geen andere optie was. De afgelopen dagen hadden haar confronterend duidelijk gemaakt dat haar opvoedingsstijl tekorten vertoonde. Haar kinderen waren te veel verwend en er werden te weinig grenzen gesteld.
Haar oudste kind merkte op: “Je doet niet wat je zegt.” Deze woorden raakten haar diep. Ze besefte dat ze als moeder betrouwbaarheid moest bieden door haar woorden na te leven.
De terugreis voelde eindeloos en haar gedachten waren negatief. Ze voelde zich een mislukte moeder en gaf zichzelf de schuld van de opvoedingsproblemen.
Eenmaal thuis bevestigden zowel haar ex als haar oudste dat ze niet hadden verwacht dat ze daadwerkelijk naar huis zou gaan.
Dit gaf haar de bevestiging dat ze de juiste keuze had gemaakt, hoewel het voelde als een mislukking. Dinsdagavond kwam haar ex langs en samen bespraken ze nieuwe huisregels. De dagen daarna voelde ze zich soms depressief en had ze weinig energie.
Na drie dagen ging het beter en zag ze dat de huisregels hun vruchten afwierpen. Er was meer rust in huis en ze besefte dat ze haar kinderen te veel had verwend. Ze voelde zich schuldig omdat ze veel tijd voor zichzelf had genomen en niet altijd de leuke moeder was geweest die ze wilde zijn.
De sfeer in huis was inmiddels verbeterd en ze was dankbaar dat ze haar woorden had nageleefd door de vakantie te onderbreken. Haar kinderen verdienden een moeder die haar woorden waarmaakte.
Deze ervaring toont aan hoe belangrijk het is om grenzen te stellen en consequent te zijn in de opvoeding. Hoewel het een zware beslissing was, bracht het meer rust en duidelijkheid in huis. Het verhaal is een inspiratie voor andere ouders die met vergelijkbare uitdagingen te maken hebben.
Het doorzetten van haar besluit om naar huis te gaan, heeft haar en haar kinderen uiteindelijk geholpen. Het liet zien dat zij haar aanpak serieus neemt en dat haar kinderen haar woorden serieus moeten nemen. Dit leidde tot een meer gestructureerde en harmonieuze thuisomgeving.
Door haar kinderen te laten zien dat zij haar woorden naleeft, heeft ze een belangrijke les in consequent gedrag geleerd. Het was een moeilijke maar noodzakelijke stap in haar reis naar beter ouderschap. Haar verhaal biedt hoop en inspiratie aan andere ouders die vergelijkbare moeilijkheden ervaren.
Bron: Telegraaf.nl
