Dat ze zwanger werd na die ene, dronken avond met een getrouwde man, daar zat Mela totaal niet op te wachten. Zelfs niet met haar vurige kinderwens.
Een onverwachte gebeurtenis
Mela (28) is single moeder van een zoon (3).
“Ik wist dat hij getrouwd was toen we het gezellig hadden tijdens een derde helft op de voetbalclub. Hij trainde de jeugdmeiden, ik speelde in een vrouwenteam. Hij was tien jaar ouder dan ik, maar ik vond hem ongelooflijk aantrekkelijk. Iedereen adoreerde hem. Het was dus niet gek dat hij gelukkig getrouwd was en twee dochters had.
Kinderwens
Als jong meisje wilde ik altijd al moeder worden, liefst voor mijn vijfentwintigste. Mijn moeder en tantes kregen ook jong kinderen. Dat zorgde voor een gezellige, drukke en speelse jeugd. Dat wilde ik ook voor mijn kinderen.
Mijn eerste serieuze relatie eindigde toen ik drieëntwintig was. Mijn droom om snel moeder te worden, zag ik toen vervagen. En toen raakte ik, boven een bacardi-cola, aan de praat met Shareef.
“Ik vertelde over mijn kinderwens, hij over zijn huwelijksproblemen”
We kenden elkaar al jaren via het voetbal, maar onze gesprekken waren oppervlakkig. Nu legde ik mijn kinderwens op tafel. Shareef vertelde eerlijk over zijn huwelijksproblemen. Hij wilde graag een derde kind, zijn vrouw niet.
Waarom ik me zo opende, weet ik niet. Maar ineens zat ik met tranen in mijn ogen. Natuurlijk zou mijn kinderwens ooit uitkomen, ik was pas vierentwintig. Maar in mijn dromen had ik mezelf op deze leeftijd met een compleet gezin voorgesteld.
Donor
Het eerste koophuis, getrouwd, en als het kon, met een baby op mijn arm. Niet single in een huurflat, met een kinderwens en geen uitzicht op een relatie. ‘Ik wil je wel helpen,’ zei Shareef opeens. Doe normaal, dacht ik.
Hij was al vader en ik wilde zijn huwelijk niet kapotmaken. ‘Denk er maar rustig over na,’ hield hij vol. ‘Ik zal geen papa worden, zie me als donor. Maar ik wil mijn kind een paar keer per jaar zien. Na een paar jaar kijken we wat we hem of haar vertellen.’
Ik was in shock. Meende hij dit serieus? Dan zouden we het met zijn vrouw moeten bespreken. En een contract opstellen. Wilde ik dat wel, bewust alleenstaande moeder worden? Het leek me onverstandig.
Die ene, dronken avond
De glazen baco bleven komen, en voor ik het wist zat ik op een verlaten parkeerplaats met Shareef in de auto. Beiden niet meer in staat te rijden of helder na te denken. De eerste kus maakte ons weerloos. De vrijpartij die volgde was alles wat niet bij me paste. Stiekem, verboden, ordinair. En ongelooflijk lekker.
“Zwanger worden was het laatste wat ik wilde”
Op de fiets naar huis leek het een droom. Tot ik vier weken later een positieve zwangerschapstest had. Hoewel Shareef het had aangeboden, wilde ik niet zwanger raken van die ene, dronken avond. Ik wilde niet dat hij dacht dat ik hem erin had geluisd, of dat het zijn huwelijk zou ruïneren.
Ik beloofde hem nooit aanspraak ergens op te maken, mits ik mijn zoon later eerlijk zou mogen vertellen wie zijn vader was. ‘Dat is de verantwoordelijkheid die ik hoor te nemen voor mijn actie,’ stemde Shareef toe.
De waarheid
Bij de verloskundige en aan mijn omgeving heb ik verteld dat Kavi verwerkt is tijdens een onenightstand met een onbekende man. Alleen mijn zussen weten hoe het echt zit. Dat is fijn, mocht mij ooit iets overkomen, dan weet Kavi ooit de waarheid.
Voetballen doe ik niet meer. Shareef heeft zijn zoon alleen gezien op foto’s. Die app ik hem eens in de zoveel maanden.
Soms heb ik schuldgevoelens naar zijn dochters, die niet weten dat ze een broertje hebben. En naar Shareefs vrouw, die van niets weet. Toch vind ik dat niet mijn verantwoordelijkheid. Ik hou me bezig met mijn eigen kind. Hopelijk krijgt Kavi in de toekomst nog een broertje of zusje.”
Bron: Kek mama
