Mijn zoon en zijn ex-vriendin hebben al een tijd geen contact meer. Hij heeft nu een nieuwe vriendin en ik heb dus een nieuwe schoondochter. Maar ik heb niet dezelfde klik met haar. Met mijn ex-schoondochter Eline had ik altijd een bijzondere band.
Sinds de break-up van mijn zoon en Eline spreek ik stiekem met haar af. Mijn man en mijn zoon weten hier niets van. Het is misschien niet eerlijk tegenover mijn nieuwe schoondochter, maar Eline en ik zijn echte vriendinnen geworden.
We praten over van alles en nog wat en filosoferen over het leven. Dat waardevolle contact wil ik echt niet verliezen. Eline en ik delen veel interesses en gaan graag samen winkelen, lunchen of kunst kijken.
Onze uitjes zijn altijd ontzettend gezellig. Ze begrijpt goed dat haar ex niets weet van onze ontmoetingen. Ze heeft vrede met hun breuk en mist hem niet meer.
Ze waren tien jaar samen, maar het is definitief voorbij. Gelukkig hebben ze geen kinderen, anders zou het nog ingewikkelder zijn.
Het contact met mijn nieuwe schoondochter verloopt een stuk stroever. Ze is erg op haar eigen moeder gesteld en toont weinig interesse in haar schoonfamilie.
Vaak praat ze alleen over zichzelf en haakt ze af bij familieactiviteiten. Ze lijkt vooral bezig met haar online imago en uiterlijk.
Mijn zoon is smoorverliefd op haar en ik laat hem zijn gang gaan. Maar soms vraag ik me af waarom hij niet bij Eline is gebleven.
Zo’n lieve, leuke vrouw, met wie hij echt een toekomst had kunnen hebben. Maar ja, ik bepaal zijn liefdesleven niet en hij moet zijn eigen keuzes maken.
Ik vind dat ik vrij moet kunnen omgaan met mijn ex-schoondochter. Niemand heeft er last van, toch? Als niemand het weet, schaadt het niet, vind ik.
Ik geniet oprecht van onze maandelijkse afspraakjes. We praten bij, lachen, doen leuke dingen of gaan wandelen. Het voelt als een warme vriendschap.
Die laat ik me door niemand afnemen, ook al hoort het misschien niet. Jammer dan. Er zijn wel meer dingen die niet mogen in het leven, toch?
Eline en ik hebben altijd veel plezier samen. Ze is iemand met wie ik kan praten over alles, van serieuze zaken tot luchtige onderwerpen.
Het is zeldzaam om zo’n connectie te hebben met iemand, en dat waardeer ik enorm. Onze vriendschap is iets wat ik koester en waar ik veel waarde aan hecht. Ik voel me gelukkig dat ik haar nog steeds in mijn leven heb, ondanks de scheiding van mijn zoon.
Het voelt soms een beetje alsof ik een geheim dubbel leven leid. Aan de ene kant heb ik mijn gezin en mijn nieuwe schoondochter, en aan de andere kant heb ik Eline, met wie ik zoveel mooie momenten deel. Het is een delicate balans, maar ik heb er vrede mee. Het leven zit vol met complexe situaties en dit is er gewoon een van.
Mijn man begrijpt niet waarom ik soms zo stil ben over bepaalde dingen. Hij merkt wel dat ik af en toe wat afwezig ben, maar hij vraagt er niet naar.
Misschien weet hij intuïtief dat er iets speelt, maar hij vertrouwt erop dat ik mijn eigen beslissingen maak. Onze relatie is gebaseerd op wederzijds respect en vertrouwen, en dat is iets waar ik heel dankbaar voor ben.
Ik blijf hopen dat mijn zoon en zijn nieuwe vriendin uiteindelijk hun plek vinden in onze familie. Misschien klikt het ooit beter tussen ons, en kunnen we een hechtere band opbouwen. Voor nu is het gewoon wat het is, en ik probeer er het beste van te maken.
Tot die tijd geniet ik van mijn geheime vriendschap met Eline. We blijven samen leuke dingen doen en elkaar steunen in goede en slechte tijden.
Onze band is onverwoestbaar en ik ben blij dat ik haar nog steeds in mijn leven heb. Soms loopt het leven anders dan verwacht, maar dat betekent niet dat het minder mooi is.
