Ik besloot mijn hart te volgen en een nieuwe start te maken met Ahmed. In maart 2017 begon ik samen met Peter aan ons scheidingsproces. Gelukkig bleven we op vriendschappelijke voet. Ondanks het verdriet keek ik uit naar een nieuw begin met Ahmed.
In september 2018 vloog ik naar Egypte voor een 12-daagse vakantie. Tijdens deze reis vroeg Ahmed me ten huwelijk. Ik accepteerde zijn voorstel vol blijdschap. Na elke acht tot negen maanden naar Egypte te zijn gevlogen, besloot ik in september 2020 definitief te verhuizen.
Ik nam afscheid van mijn familie op het vliegveld en vertrok naar mijn nieuwe leven met Ahmed. Slechts 12 dagen later trouwden we in Caïro. Helaas bleek onze sprookjesromance van korte duur. Het ging al snel bergafwaarts.
In een interview met OK! deelde ik mijn verhaal. “Ahmed vond het niet meer belangrijk om mijn hand vast te houden in het openbaar. Hij wilde me niet meer meenemen naar cafés. Hij ging ‘s avonds uren weg en liet mij alleen achter in de flat.”
“Ik wist nooit waar hij was. Ik had al last van angsten, maar dit maakte het alleen maar erger. Een jaar later ging ik voor twee maanden terug naar Engeland om mijn familie te bezoeken. Toen ik weer op weg was naar Egypte, stuurde ik Ahmed een bericht.”
Ik vroeg hem of we weer een goed leven konden hebben. Hij begon me regelmatiger mee uit te nemen, en ik dacht dat hij veranderd was. Toen, in februari 2022, nam Ahmed me mee naar een café dat ik leuk vond en liet een enorme bom vallen.
Hij vertelde me dat hij met een Egyptische vrouw moest trouwen zodat hij kinderen kon krijgen. Dit was omdat ik ouder was en door de menopauze was gegaan. Het brak me. Ik kon daar niet zitten, wetende dat mijn man andere plannen had.
“We hadden het tijdens onze relatie al over tweede vrouwen gehad, maar hij had me verteld dat hij niemand anders nodig had. Hij vond het niet erg om geen eigen kinderen te hebben. We trouwden volgens de islamitische wet.”
“Ze vroegen me welke voorwaarden ik in het huwelijkscontract wilde zetten. Ik zei dat ik niet wilde dat hij met een tweede vrouw trouwde. Ahmed had echter recht op vier vrouwen, dus we hadden op papier gezet dat hij mijn toestemming moest krijgen.”
Die toestemming zou ik natuurlijk nooit geven. “Ik vertelde hem dat ik hem niet kon delen. Hij zei dat ik moest vergeten wat hij had gezegd, maar dat kon ik niet en we werden afstandelijk. Ik trok me terug uit de relatie.”
“Ik zag geen toekomst meer. Ik voelde me stom. Mijn ex, Peter, was een goede man. Ik gaf Ahmed alles. Ik gaf hem de wereld.” In juli 2022 verliet Ahmed ons appartement, en in september scheidden we officieel. Het voelde alsof ik zes jaar van mijn leven had verspild.
In november 2023 keerde ik terug naar het Verenigd Koninkrijk, net op tijd voor de 18e verjaardag van mijn dochter. Zes weken later ging ik terug naar Egypte omdat ik daar nog steeds een appartement had. In januari van dit jaar kwam ik weer terug naar Lincoln.
Ik mis nog steeds de mensen en cultuur van Egypte. Ondanks alles blijf ik hopen dat ik ooit de ware zal vinden. Ik gaf Ahmed de wereld, maar nu wil ik mijn eigen geluk vinden.
