Eline (34) was altijd tevreden over de kinderopvang van haar dochter Philou. Tot er een dag een nieuwe medewerker verscheen.
Verandering zorgt voor onrust
Al vanaf dat Philou drie maanden oud was, ging ze naar dezelfde opvang. Eline en haar partner hadden deze plek zorgvuldig uitgekozen vanwege de werkwijze, het speelgoed en de warme maaltijden. De leidsters waren vriendelijk en gaven veel aandacht aan de kinderen.
Eline bracht Philou altijd met een gerust hart weg en haalde haar met plezier op. Dit veranderde echter toen er onverwachts een man, Joost, bij het kinderdagverblijf kwam werken.
“Dat er nieuwe mensen komen is normaal, maar een man had ik niet verwacht,” vertelt Eline. “Er was niets van tevoren gezegd; opeens was hij er.” Eline voelde zich ongemakkelijk bij het idee dat een man de zorg voor de kinderen op zich nam. “Ik vroeg me af wat hij daar deed bij de baby’s en kinderen. Joost leek een prima vent, en hij ging goed om met de kinderen, maar toch zat het me niet lekker.”
Eline deelde haar zorgen met een vriendin die haar kind ook naar dezelfde opvang bracht. Haar vriendin was in eerste instantie ook verbaasd. Eline’s man probeerde het praktisch te benaderen; hij vond het logisch gezien het personeelstekort.
Op zoek naar een oplossing
Ondanks dat ze probeerde het te accepteren, bleef Eline twijfelen. “Op mijn werk kon ik alleen maar denken aan waarom hij voor kinderopvang had gekozen.” Na een paar weken leek iedereen gewend aan de nieuwe situatie, behalve Eline. Ze bleef zich ongemakkelijk voelen, vooral als ze Joost met de kinderen zag omgaan.
Eline overwoog om Philou naar een andere opvang te brengen, maar alles zat vol. Uiteindelijk sprak ze met haar moeder over haar zorgen. Aanvankelijk vond haar moeder dat Eline zich aanstelde, maar later bood ze aan om op Philou te passen op de dagen dat ze naar de opvang zou gaan. Philou zou bijna naar de basisschool gaan, dus ze zouden de opvang binnenkort toch niet meer nodig hebben.
“Al waren we tevreden over de opvang, het was moeilijk om Philou weg te halen bij haar vriendinnetjes en de lieve juffen,” zegt Eline. Maar ze is blij dat ze naar haar gevoel heeft geluisterd. “Nu kan ik weer met een gerust hart werken.”
Bron: JM Ouders
