Ik koester veel liefde voor mijn kleinkinderen, echt waar, maar het oppassen laat ik liever aan anderen over. Mijn hart maakte een sprongetje toen ik hoorde dat ik oma zou worden. Nu, met drie kleinkinderen van mijn dochter en een kleintje van mijn zoon, is mijn vreugde compleet. Maar tegelijkertijd koester ik mijn vrijheid en de keuze om niet als vaste oppas te dienen.
Ik heb mijn eigen leven, mijn eigen passies en een lijst van dingen die ik nog wil doen. Bridgen, golfen, ongeplande uitstapjes naar het dorp maken, of me verdiepen in mijn voedselbosproject; dat is waar mijn hart sneller van gaat kloppen. En hoewel ik energie krijg van deze activiteiten, ontbreekt het mij aan enthousiasme voor de dagelijkse zorg voor jonge kinderen.
Lees verder op de volgende pagina, en ik fout om mijn prioriteiten elders in te zetten?