Stel je een apparaat voor met rijen metalen armen, elk met een enkel karakter op het uiteinde, gerangschikt in een ogenschijnlijk chaotisch maar nauwkeurig patroon. Dit instrument, eens een standaardstuk uitrusting in bijna elk kantoor, nu een relikwie in het tijdperk van digitale technologie. Zijn doel was eenvoudig, maar essentieel voor communicatie in een tijdperk voordat elektronische teksten onze manier van werken overnamen.
Dit apparaat had een unieke fysieke interactie; het vereiste dat de gebruiker handmatig toetsen aansloeg die op hun beurt inkt op papier drukten. Elke aanslag resulteerde in een onmiddellijke, tastbare output, een directe manifestatie van gedachten in fysieke vorm. Dit mechanisch ritme van hamerslagen, het ratelen van de wagen die beweegt telkens wanneer de “enter” wordt ingedrukt, zou voor velen een vertrouwd achtergrondgeluid worden. Bekijk het antwoord op de volgende pagina..