De verjaardag van Margje’s nichtje Emma staat voor de deur. Emma wordt acht, en Margje kijkt met gemengde gevoelens uit naar het feest. Het vrolijke meisje heeft namelijk de neiging om niet altijd enthousiast te reageren op cadeautjes, iets wat Margje lastig vindt. Als moeder heeft ze haar eigen kinderen altijd geleerd om beleefd en dankbaar te zijn, maar bij Emma lijkt dat anders te gaan. Dit zorgt soms voor ongemakkelijke momenten tijdens verjaardagen en feestdagen.
Een terugkerend ongemak
Margje vertelt: “Emma is een lief kind, maar ze reageert vaak teleurgesteld als ze cadeautjes krijgt. Ze maakt een lange verlanglijst voor haar verjaardag, maar als het niet precies is wat ze wil, laat ze dat merken. Met kerst gaf iemand haar een prachtig boek, maar ze riep meteen: ‘Ik wilde een ander boek, deze is stom.’ Dat maakte het moment ongemakkelijk, vooral omdat ik weet hoeveel moeite mensen doen om iets leuks voor haar te kopen.”
Hoewel Margje begrijpt dat Emma nog jong is, vindt ze het lastig om haar eigen gevoelens hierover te negeren. “Mijn kinderen hebben altijd geleerd dat je dankbaar bent voor elk cadeau, omdat het gebaar telt. Het is moeilijk om niet te oordelen als je ziet dat dat bij Emma anders is.”
Hulp van een kindercoach
Om beter te begrijpen hoe ze hiermee om kan gaan, deelt Margje haar zorgen met een vriendin die kindercoach is. Deze vriendin legt uit dat kinderen van Emma’s leeftijd nog leren hoe ze sociaal en emotioneel moeten omgaan met situaties. “Kinderen zijn vaak eerlijk en reageren op wat ze op dat moment voelen,” vertelt de coach. “Dat kan soms bot overkomen, maar het betekent niet dat ze niet kunnen leren om dankbaarheid te tonen.”
De coach stelt voor om Emma’s ouders erbij te betrekken. “Praat met hen over hoe je Emma kunt voorbereiden op haar verjaardag. Bespreek wat ze kan zeggen als een cadeau niet helemaal is wat ze had gehoopt. Bijvoorbeeld: ‘Dankjewel, wat lief dat je dit voor me hebt uitgezocht.’ Zo leert ze dat het gaat om het gebaar achter het cadeau, niet alleen om het cadeau zelf.”
Het goede voorbeeld geven
De coach benadrukt dat dankbaarheid vooral wordt aangeleerd door voorbeeldgedrag. “Kinderen kopiëren wat ze zien. Als volwassenen in Emma’s omgeving zelf dankbaarheid tonen, zal ze dat vanzelf oppikken. Zorg ervoor dat je zelf altijd bedankt voor kleine gebaren en benadruk hoe blij je bent met wat je krijgt, hoe klein het ook is.”
Margje besluit het advies op te volgen. Voor Emma’s verjaardag kiest ze een cadeau waarvan ze vermoedt dat het niet bovenaan haar lijstje staat. Maar voordat Emma het uitpakt, zegt Margje met een glimlach: “Ik hoop dat je dit leuk vindt, maar ik heb het met liefde voor je uitgezocht.” Emma kijkt haar even aan, lijkt te aarzelen, en zegt dan zachtjes: “Dankjewel, tante Margje.”
Een klein begin
Hoewel Emma’s reactie niet perfect was, voelde Margje zich trots. “Het was een kleine stap, maar het voelde goed om haar iets mee te geven over dankbaarheid.” Margje begrijpt nu beter dat zulke lessen tijd kosten, maar dat een goed voorbeeld en geduld een groot verschil kunnen maken.
Met een beetje hulp van haar familie zal Emma leren dat cadeaus niet alleen waardevol zijn om wat ze zijn, maar vooral om de gedachte erachter. En Margje? Die blijft haar best doen om met liefde en geduld Emma’s groei te ondersteunen. Want soms begint een belangrijke les in dankbaarheid met één oprecht bedankje.
Bron: infovandaag
