Andrea Lagerweij, een 70-jarige dame uit Baarn, woonde 37 jaar lang in haar huis. Vorig jaar besloot ze de huur op te zeggen vanwege te hoge kosten, maar kreeg te maken met een schokkende eis: het huis moest volledig leeggehaald worden.
Dit betekende dat alles, van het behang tot de vensterbanken, verwijderd moest worden. Bovendien moest ze midden in de nacht twee gezonde bomen uit haar tuin verwijderen zonder vergunning. Deze enorme klus en de bijbehorende frustraties waren slechts het begin van Andrea’s problemen.
Andrea herinnert zich nog goed de avond voor ze de sleutel moest overhandigen aan haar verhuurder midden december. Ze kreeg te horen dat alle ramen en deuren grondig schoon moesten worden gemaakt, ondanks dat er een week later een aannemer zou komen om de badkamer, wc en keuken volledig te renoveren.
Deze eis, die nooit eerder gesteld was, voelde als machtsmisbruik. Andrea sprak met hoorbare woede over de onredelijke eisen van haar verhuurder. Elk ingebouwd kastje, de vloeren en zelfs het behang moesten verwijderd worden.
De muren en plafonds moesten opnieuw gewit worden, ondanks de geplande renovatie. Deze buitensporige vereisten toonden het gebrek aan begrip en empathie van de verhuurder. Andrea’s tuin bracht ook grote uitdagingen mee.
Ze moest een dertig jaar oude esdoorn en een vijfentwintig jaar oude plataan verwijderen zonder een kapvergunning. De suggestie van de verhuurder om dit ‘s nachts in het geheim te doen, toonde de starheid en gevoelloosheid waarmee ze te maken had.
De situatie dwong Andrea en haar twee zoons tot zware fysieke arbeid. Deze klus kostte haar uiteindelijk 2000 euro en legde ook een zware last op haar familie. Haar zoons moesten meerdere vrije dagen nemen om te helpen.
Daardoor bleven er in haar nieuwe woning nog veel klussen onafgemaakt, zoals het ophangen van lampen en het in elkaar zetten van meubels. Het huis van Andrea was eigendom van CBRE Investment Management.
CBRE is een Amerikaanse investeerder met een vastgoedportfolio van ongeveer 100 miljard euro wereldwijd. Ingrid Wallish, woordvoerster van CBRE, gaf geen commentaar op de specifieke situatie van Andrea vanwege privacyredenen.
Ze benadrukte echter dat volgens de overeenkomst alle veranderingen door de huurder in de oorspronkelijke staat teruggebracht moeten worden bij het einde van de huur. Mathijs ten Broeke, woordvoerder van de Woonbond, vertelt dat wat Andrea is overkomen, extreem is.
Hoewel huurders soms aanpassingen terug moeten draaien, maakt deze opeenstapeling van eisen het extra pijnlijk. Hij wijst erop dat dergelijke extreme eisen vaker voorkomen, vooral bij woningen van buitenlandse beleggers.
Deze beleggers volgen vaak strikt de regels zonder enige persoonlijke aanpak. Andrea’s situatie is helaas niet uniek. Er zijn talloze verhalen van huurders die geconfronteerd worden met onredelijke eisen van verhuurders.
Vooral wanneer deze verhuurders grote internationale investeerders zijn, hebben ze vaak weinig oog voor de persoonlijke omstandigheden van hun huurders en hanteren ze een rigide benadering. Dit leidt vaak tot situaties waarin huurders zich machteloos voelen.
Het is belangrijk dat huurders zich bewust zijn van hun rechten en zich niet laten intimideren door onredelijke eisen. Organisaties zoals de Woonbond bieden steun en advies aan huurders die in conflict komen met hun verhuurders.
Het is cruciaal dat huurders weten dat ze niet alleen staan en dat er hulp beschikbaar is. Andrea’s verhaal is een treffend voorbeeld van hoe macht en controle door grote verhuurders kunnen leiden tot onrechtvaardige situaties voor individuele huurders.
Het benadrukt de noodzaak van betere regelgeving en bescherming voor huurders om dergelijke situaties in de toekomst te voorkomen. Huurders moeten zich kunnen verzetten tegen onredelijke eisen en weten dat hun rechten beschermd worden.
Hoewel Andrea uiteindelijk verhuisd is, blijft de nasleep van deze ervaring een blijvende herinnering aan de onrechtvaardigheid waarmee ze geconfronteerd werd. Haar verhaal dient als een waarschuwing voor anderen en als een oproep tot actie.
We moeten de rechten van huurders versterken en beschermen tegen dergelijke extreme eisen. Andrea’s ervaring onderstreept de noodzaak van empathie en begrip in de verhuursector.
