Soms is zwanger worden het mooiste wat er is, maar niet iedereen denkt er zo over. Eline was al blij met haar twee kinderen en zat niet te wachten op nog een baby, vooral niet omdat haar gezin door een moeilijke tijd ging. Toen ze ontdekte dat ze zwanger was van een derde, was ze allesbehalve blij. “Als ik het eerder had geweten, had ik waarschijnlijk voor een abortus gekozen,” vertelt ze aan Famme.
Een perfect leven op de tocht
Eline en haar man Max hadden een geweldig leven met hun zoon en dochter. Hun evenementenbedrijf liep als een trein, en geldzorgen kenden ze niet. Ze konden zich alles veroorloven wat ze wilden, van luxe vakanties tot zorgeloos winkelen. Maar tweeënhalf jaar geleden sloeg het noodlot toe. Door de coronacrisis viel hun bedrijf om, en de financiële zorgen stapelden zich op. Dit zorgde voor veel stress in het gezin en zette hun relatie onder druk. Op een gegeven moment leek een scheiding zelfs onvermijdelijk. Eline was toen al gestopt met de pil, omdat seks niet meer voorkwam in hun relatie.
Een onverwachte wending
Na de lockdown gingen Eline en Max naar een feestje, waar de vonk weer oversloeg. Wat volgde, was een periode van vermoeidheid en onwel zijn voor Eline, die ze weet aan stress. Pas toen Max opmerkte dat Eline een buikje kreeg, begon ze zich af te vragen wanneer ze voor het laatst ongesteld was geworden. Na een doktersbezoek en een echo bleek ze al 21 weken zwanger te zijn, wat haar compleet verraste.
Een moeilijke periode
De zwangerschap kwam als een schok. Eline en Max zaten al in zwaar weer met hun relatie en financiën, en deze zwangerschap leek hun problemen alleen maar groter te maken. Hoewel Max vond dat ze er het beste van moesten maken, kon Eline haar ongewenste gevoelens niet zomaar opzijzetten. De kinderen waren wel blij met het nieuws van een broertje of zusje, maar begrepen niet in wat voor benarde situatie het gezin zich bevond.
De komst van Jimi
De rest van Eline’s zwangerschap was zwaar en vol zorgen. Ze hoopte dat haar gevoelens zouden veranderen zodra ze haar zoontje, Jimi, in haar armen kon houden. Ondanks de moeilijke start, probeerde ze er het beste van te maken door spullen voor hem te kopen en zijn kamer in te richten. Jimi bleek een huilbaby te zijn, wat het er niet makkelijker op maakte. Gelukkig vonden ze uiteindelijk uit dat hij een koemelkallergie had, waarna het beter ging toen hij lactosevrije melk kreeg.
Hoop voor de toekomst
Nu, meer dan een jaar later, is Jimi een vrolijk maar druk jongetje. Eline doet haar best in de opvoeding, maar vindt het nog steeds moeilijk. De relatie met haar man en hun financiële situatie zijn nog steeds niet verbeterd. Ze hoopt op een ommekeer in hun situatie, zodat ze minder stress heeft en een betere moeder kan zijn voor Jimi.
Bron: JM Ouders
